هادیشهر
کلیاتی در باره محال گرگر ، تاریخ و سرنوشتاین منطقه ، بزرگان ادیبان شاعران و کلاً در باره گذشته و حال و ...مطالب خواندنی گوناگون و متنوع...

بمناسبت روز جهانی موزه این مطلب را انتخاب کرده و تقدیم میکنم و امیدوارم مسئولین محترم میراث فرهنگی و همچنین مسئولین دلسوز شهرستان جلفا و منطقه آزاد ارس به اهمیت وجود موزه در شهرستان جلفا پی برده و در این شهرستان که تاریخ و آثار بجا مانده از نیاکانمان  حکایتها در دل نهفته دارند،  نسبت به ایجاد موزه اقدام نمایند و نگذارند آثار زیر خاکی و اسناد و مدارک تاریخی این منطقه که (قدمتی شاید به درازای اسکان انسانهای اولیه داشته و حکومتهای بزرگی بخود دیده ، جنگهای بزرگی در جای جای این منطقه صورت گرفته و .... ) توسط عده ای سود جو از بین برود چونکه بقول آن دانشمند هندی هر ملتی که تاریخ گذشتگان خود را نداند بناچار  اشتباهات آنها را تکرار میکند .

ادامه  مطلب را در اینجا بخوانید

 

روستای زاویه یکی از توابع شهرستان جلفا که حدود دو کیلومتری جنوب هادیشهر واقع شده, یکی از روستاهای قدیمی سیاحتی و زیارتی میباشد.از چند نظر اهمیت ویژه ای دارد, از نظر آب هوائی,معتدل و مطبوع و یکی از قطب های گردشگری منطقه و استان بشمار میرود که دلدادگان و شیفتگان کوه و صحرا در کوچه باغها و در سکوت آرامش کوه  های سرسبز روستا در کنار چشمه هائی که از سینه کوه سرازیر است ,خستگی از تن ، ملال از دل می زدایند. از همه مهمتر مذهبی بودن روستا ی زاویه میباشد وجود آرامگاه امامزاده اسماعیل بن حبیب الله بن موسی کاظم (ع), که همه ساله هزاران زایر و مسافر از مناطق دور و نزدیک در اوقات فراغت و ایام مخصوص در این مکان مقدس روح خود را ذر زلال معنویت صفا داده پیشانی در آستان حضرتش می سایند و همچنین وجود دو اصله درخت چنار در حیاط مسجد (زیارتگاه) باقدمت هزار ساله خود به مسافران و زایران سایه مهر می افکنندو با نسیم نوازشگر شان به مسافران میگویند به خانه خود خوش آمدید
 
این روستا محدود است از شمال به کوههای قره گوز و هرزندات , از شرق با لیوارجان واز غرب و شمال با هادیشهر و (گرگر علیا)
همسایه است .حدود 160 خانوار و700 نفر جمعیت دارد.(آمار خانه بهداشت از این کمتر است)که تقریبا نود درصد مردم آن باسواد هستند دارای لوله کشی آب شرب , تلفن , برق ,و به شبکه جهانی فیبرنوری واینترنت مرتبط است .
این روستا یکی از روستاهای طرح هادی میباشد که در سال 85
فاز اول طرح انجام گرفته از طرف بنیاد مسکن احداث سیل بند از وسط روستا ایجاد گردیده و راههای دوطرف سیل بند اسفالت شده و از طرف اهالی روستا اکثر کوچه ها آسفالت گردیده است .


ادامه مطلب...
نگارش در تاريخ دو شنبه 26 ارديبهشت 1390برچسب:تاریخی , خاطره واقعی, توسط آراز

این رخداد تاریخی را چند سال پیش در یک مجلس مهمانی از گفتگوی  آقای حبیب الله شاپوری و آقای ابدالی بیاد دارم و گویا فرمان فتحعلی شاه که به مهر و امضای ایشان هم مزین بوده پیش بزرگ خاندان ابدالی ها نگهداری می شده و گویا آنرا رویت هم کرده بودند .

(در اینجا  لازم میدانم بگویم که چقدر جای یک موزه در این منطقه تاریخی خالی است . )

در جریان دوره دوم جنگ های ایران و روس ، بعد از انتخاب باسگوویج آن سردار با هوش و با تجربه به فرماندهی سپاه روس تزاری ، سپاه ایران در دو نقطه ، اصلاندوز و نخجوان ، متحمل شکستی سخت گردید به طوری که در جبهه اصلاندوز در اثر پاتک روسها آن چنان سر در گم شدند که تا تبریز نتوانستند سپاه را جمع آوری و سازماندهی نمایند .
اما در جبهه نخجوان بعد از حمله و پاتک سپاه روس به فرماندهی باسگوویج  و عقب نشینی سپاه ایران ، حرمسرای سپاه  و سرداران ایرانی در قلعه عباس آباد باقی ماندند ، و این خبر خشم شاه ( فتحعلی شاه ) را بر انگیخت . ( با عنایت به مدت زمان طولانی جنگهای آن زمان ، همسران سپاهیان نیز با آنان همراه میشدند و در اردو گاه میماندند .)
بعد از چندین بار شورا و طراحی نقشه آزاد سازی حرمسرای شاهی از دست روسها ، ششصد تن از دلیران ورمزیاری که همیشه به شجاعت و دلیری و جنگجوئی شهرت داشتند داوطلب اینکار شدند . آنها با حمله غافلگیرانه به قوای روسی حمله کرده ( شبیخون زدند . ) و آنها را عقب رانده و خود را به حرمسرا رسانده و کلیه زنان را از دست دشمنان آزاد نموده و با خود می آورند که در بین راه تعداد بیست نفر از زنان می میرند ولی بقیه نفرات سالم تحویل سپاه ایران می گردد .
در مقابل این دلاوری و شجاعت دلیران ورمزیار ، فتحعلی شاه طی فرمانی این منطقه را که شامل شانزده آبادی می شده از جمله  ویران باغ ، دودای ، کلید داغ ، گجلرات ، گلفرج و ..... از پرداخت مالیات معاف می دارد .

اگر از همشهریهای عزیز ورمزیاری اطلاعات بیشتری در این زمینه و در سایر موارد تاریخی دارند برای جمع آوری این اسناد تاریخی شفاهی اری نمایند . 

گلفرج و سیلگرد

حال بطور مختصر در باره گلفرج و سیلگرد مطالبی بعرض میرسد مطالب کاملتر انشاءالله بزودی تهیه و تنظیم و تقدیم میگردد


ادامه مطلب...
نگارش در تاريخ یک شنبه 25 ارديبهشت 1390برچسب:آثار باستانی , سفرنامه , تارخ و گردشگری, توسط آراز

 

در کتاب تاریخ مرند و جلفا از سفرنامه اگوست بن تان مطلبی درج شده است که نصویری از منطقه در آنروزگاران بنمایش میگذارد اگوست بن تان مینویسد :
ابتدا از منطقه ای سنگلاخ و ناهموار که اثری از جاده در آن وجود نداشت عبور کردم سپس از رود کوچک نخجوان چای گذشتم ، کمی دور تر خرابه های پل عظیمی به چشم میخورد و در آن سوی رودخانه زمین پست و بلند بود . از سمت راست ارس راه میپیمودیم و از شهر کوچک و بی اهمیت جلفا عبور کردم . با کشتی بسیار بدی از رودخانه ی ارس گذشتم ، اسبها را باشلاق وادار کردند شنا کنان از آب رودخانه که عریض و سریع است بگذرند . عبور ما یک ساعت به تاخیر افتاد چون طفان شدیدی شروع شد که در یک لحظه خاک سیاه و شور مزه ای به سر و صورت ما ریخت و چون هیچ خانه ای در آن حوالی نبود از روی اجبار به کلبه محقری که مقر ملاحان بود پناه بردیم . اهالی میگفتند اینگونه طوفانها زیاد اتفاق می افتد و از جنوب شرقی میوزد .

دو فرسنگ دورتر از رودخانه ( از تعریف اگوست بن تان و دیگر عابران ، حتی  سفرنامه شاهان قاچار هم  چنین معلوم میشود که جلفای امروزی جدید التاسیس است و در آن روزگاران وجود نداشته ) دهکده فقیر سوجا ( شجاع ) قرار داشت که در پای تپه های ماسه ای و خشکی ساخته شده بود . کمی بعد به دشت حاصلخیز چرچر ( گرگر ) رسیدیم . دهکده علمدار در بن دشت واقع شده بود و مردم آن بسیار متواضع و مهربان بودند و با خوشرویی از من پذیرایی کردند . میخواستم همان شب به طرف تبریز رهسپار شوم ولی شاهزاده پیام فرستاد که روز یازدهم منتظر من خواهد بود و برنامه طوری تنظیم شده بود که روز دهم را در مرند استراحت کنم    

نگارش در تاريخ شنبه 17 ارديبهشت 1390برچسب:تاریخی , داستان , تبریز مه آلود , توسط آراز

قسمتی از داستان کتاب تبریز مه آلود در باره لیوار جان(1)

خرابه های خانه خان که اگر رسیدگی می شد یک مجموعه تاریخی دیدنی بود ، اما ....

............. وقتی از باغ برگشتیم خانم ها از حمام برگشته بودند . نشستیم و چای خوردیم و پس از آن حاجی خان گفت :
حالا هم بفرمایید ارثیه ای را که از عباس میرزا به مادرم رسیده تماشا کنید . از دوازده اتاق دیدار کردیم که همه مفروش بود حاجی خان تاریخ قالی هایی را که کف اتاقها را زینت داده بود ، برایمان می خواند وقتی در یکی از اتاقها را باز میکرد ، گفت :
- اینجا اتاق مادر خدا بیامرزم است . تمام اشیای این اتاق از پدر بزرگم مانده است . قالی ها و قالیچه هایی که از بافته شدنشان دویست سال می گذشت ، مثل آن بود که تازه از دار قالی پایین آورده باشند در رنگ آمیزی شان هیچ تغییری به چشم نمی خورد . کف سالن بزرگ را سه قالی بزرگ پوشانده بود قالیچه های ابریشمی کوچک را لوله کرده ، و برای جلو گیری از موریانه زدگی با برگ های توتون پوشانده بودند . تختخواب بسیار ظریف و زیبایی از عاج که اطرافش با فیروزه و یاقوت تزیین گردیده بود ، در گوشه ای به چشم می خورد . روی آن لحاف قلمکار ، بالش زرنشان ، تشک مخمل گرانبها بود . هر جای رختخواب با مرواید و زمرد گلدوزی شده بود . یکی از اشیای عتیقه موجود در اتاق،  قلمدان عباس میرزا بود . روی آن صحنه ای از حمله عباس میرزا به گنجه نقاشی شده بود . قرآن مذهبی که عباس میرزا در جنگها به گردن می آویخت ، نسخه خطی پنجاه صفحه ای تاریخ نادر به خط عباس میرزا و نقاشی ها و تابلو هایی که که همان شاهزاده هنرمند خود کشیده بود همه در صندوقچه ای چرمی نگهداری می شد . قباله ها ، نامه ها و دست نوشته هایی که در بقچه ای از اطلس پیچیده بودند ، بسیار جالب بود . قطعه شعر هایی را هم که عباس میرزا با تخلص (نائب ) سروده بود ، در آنجا دیدیم . اکثر شعر ها به ترکی بود . حاجی خان آهی کشیده ، گفت که (( علت اینکه هیچ یک از شعر ها در تذکره ها وارد نشده ، این است که به ترکی سروده شده اند .))  من چند شعر ترکی اورا یاد داشت کردم و در عین حال مخمسی را که از یکی از سروده های فضولی تضمین شده بود ، رو نویسی کردم . ...........
..........جانماز عباس میرزا ، تسبیح مروارید فتحعلی شاه ، انفیه دان ، قلیان ، انگشتری محمد شاه ، گردن بند ، دستبند های مادر عباس میرزا ، عرقچین های زر دوزی و قلابدوزی شده با سنگ های قیمتی و اشیای نفیس دیگر را از نظر گذراندیم . اما تماشای همه آثار عتیقه موجود برایمان ممکن نشد زیرا که حاجی خان پیر ، دیگر از دادن توضیحات در باره آنها خسته شده بود .
وقتی از اتاق خارج می شدیم ، میس هانا به طرفم برگشت و به لحنی تاسف بار گفت :
- حیف این ثروت تاریخی که میلیونها ارزش دارد . اینها توی اتاقهای سنگی به تدریج از بین میرود . واقعاً هم جای تاسف بود . از اتاق های دیگر نیز بازدید کردیم . اشیای عتیقه حد و حساب نداشت . حاجی خان آهی کشید و گفت :
- پدرم یک عالم ثروت داشت . پاد شاه مثل مردمک چشم خود دوستش داشت . هر حکومتی که با دولت ایران کاری می داشته ابتدا به سراغ پدر بزرگم می رفته است . و اکنون اولاد او از دست محمد اف های گنجه ای دست از همه چیز برداشته ، می خواهند بجای دیگری فرار کنند . لعنت بر این روزگار دون !
و من نویسنده وبلاگ آرزو میکنم مسئولین شهرستان جلفا برای حفظ باقیمانده آثار گرانبهای تاریخی این منطقه که شاید در گوشه پستوی خانه ها خاک میخورد و خود این بناهای تاریخی که وجب به وجبش تاریخ گویای این مرز و بوم است و به مرور زمان از بین میروند ، موزه ای از باز سازی یکی از این بنا ها ( حمام جلفا ، خانه خان یا ساختمان جدیدی در کنار تپه باستانی کؤل تپه ) تاسیس نمایند و این آثار را در آنجا ها گرد آوری فرمایند. 

منبع : کتاب رمان زیبای تبریز مه آلود ( خلاصه شده از متن کتاب )


ادامه مطلب...
نگارش در تاريخ سه شنبه 6 ارديبهشت 1390برچسب:سند تاریخی, توسط آراز

مداركي‌ در دست‌ است‌ كه‌ گرگر در زمان‌ اميرتيمور لنگ‌ نيز آباد بوده‌است‌. يعني‌ در قرن‌ هشتم‌ هجري‌متن‌ زير عينآ از روزنامه‌ اطلاعات‌ مورخه‌ 29مرداد1366نقل‌ شده‌ است‌.4 بايرك‌ قوشچر اوغلو كه‌ به‌حضرت‌ قوشچر اوغلو لقب‌ يافته‌ نزديك‌ به‌ سي‌هزار بيت‌ از خود باقي‌گذاشته‌است‌. وي‌ در زمان‌ تيمورلنگ‌ مي‌زيسته‌ از محل‌ تولد وي‌ اطلاع‌ دقيقي‌ در دست‌ نيست‌. وي‌ سفري‌ به‌ نقاط مختلف‌ آذربايجان‌نمود. كه‌ در يكي‌ از ابيات‌ خويش‌ به‌ آن‌ مناطقي‌ كه‌ سفر كرده‌ و از آنها ديدن‌ نموده‌ بود آورده‌ كه‌ ابيات‌ به‌قرار زيرند.

اوزمه‌ يلين‌ ديك‌ داباني‌يتدي‌ قدم‌ قيز قاپاني‌

النجه‌ و نخجواني‌اردوبادلاري‌ ايسته‌ ره‌م‌

گرگردن‌ بري‌ زنوزدي‌صوفياني‌ ـ مرند دوزي‌

آشاغي‌دا شام‌ غازاني‌تبريز ده‌ ياري‌ ايسته‌ره‌م‌

نگارش در تاريخ سه شنبه 6 ارديبهشت 1390برچسب:گردشگری و توریستی, توسط آراز

جکس در سفر نامه خود گرگر را اینگونه تعریف میکند :

اولين‌ منزلگاهي‌ كه‌ در آن‌ فرود آمدم‌روستاي ‌(گرگر) بود كه‌ در مساحت‌ 15 روستايي‌ رود ارس‌ واقع‌ است‌ وقتي‌ به‌ آنجا رسيدم‌، خورشيدغروب‌ كرده‌ بود اين‌ بود كه‌ شب‌ را در منزل‌ كدخدا خوابيدم‌، از من‌ با آغوش‌ باز پذيرايي‌ شد، همين‌ كه‌وارد اتاق‌ شدم‌ پلو، نيمرو، خربزه‌، هندوانه‌، انگور و قليان‌ فراهم‌ گرديد.

صبحانه‌ خدمت‌ مي‌كرد به‌ اين‌ طرف‌ و آن‌ طرف‌ مي‌دويد و هر چه‌ به‌ او گفتم‌ گرسنه‌ نيستم‌ و ميلي‌ به‌غذا ندارم‌. سيني‌هاي‌ جديد مملو از خوراكي‌ برايم‌ مي‌اورد.

اتاقم‌ فوق‌العاده‌ تميز بود و قاليهايي‌ زمين‌ اتاق‌ را پوشانيده‌ بود و در بخاري‌ خس‌ و خاشاك‌ بياباني‌جرق‌ جرق‌كنان‌ شعله‌ور بود.

سفرنامه‌ پارون‌ فيودورلوف‌ ترجمه اسكندر زبيحيان‌ انتشارات‌ فكر روز

اگوست‌ بن‌تان‌ جلفا را بدين‌گونه‌ توصيف‌ نموده‌:

كمي‌ بعد به‌ دشت‌ حاصلخيزي ‌گرگر(چرچر) رسيدم‌ دهكده‌ علمدار در اين‌ دشت‌ وسيع‌ واقع‌ شده‌ بود.

مردم‌ آن‌ بسيار متواضع‌ و مهربان‌ بودند و با خوشروئي‌ از من‌ پذيرايي‌ كرد من‌ خواستم‌ همان‌ شب ‌بطرف‌ تبريز رهسپار شوم‌ به‌ شاهزاده‌ پيام‌ فرستاد.

سفرنامه‌ اگوست‌ بن‌تان‌ ـنامه‌هاي‌ يك‌ امير فرانسوي‌ در باره‌ سفر كوتاهي‌ به‌ تركيه‌ و ايران‌ در سال‌ 1807)ترجمه‌ ـ منور اتحاديه‌ چاپ‌ 1354 ص‌ 69) 

مورسي‌ خورني‌ مورخ‌ و جغرافي‌ نگار ارمني‌

 

مورسي‌ خورني‌ مورخ‌ و جغرافي‌ نگار ارمني‌ عهد ساساني‌ معتقد بود كه‌ قبايل‌ اوتي‌ و گاردمان‌ و گرگر از اخلاف‌ اران‌ بود. و اران‌ را نام‌ مردي‌ خردمند مي‌دانست‌ كه‌ از قبايل‌ سيساك‌ و فرمانرواي‌ آلبانيا بود.

آذربايجان‌ و آلبانياي‌ قفقاز - عنايت‌الله‌ رضا 

نگارش در تاريخ یک شنبه 4 ارديبهشت 1390برچسب:تاریخ مشروطیت , , توسط آراز

عکس آخرین سرباز زنده ستارخان درمین تفنگچیان زیر میباشد

 

از خاطرات حاج محمد ویجویه , .. پسر کوچک شجاع نظام به حکم استبدادیان طهران , به حکومت مرند نشسته از سرنوشت پدر خود تحصیل ننمود بنای شرارت گذاشت و علم استبداد را بلند کرد جناب سردار (ستارخان) ملاحظه فرمودند تا آن طرفها از وجود اشخاص شریر خالی نشود غله و قافله به دشواری در آید , فرج آقا مجاهد مشهور قفقازی زنوزی را با سیصد سوار جرار از راه النجق راهی زنوز نمودند که در آنجا از مجاهدین گرگر و زنوز و به دفع اشرار مرند و پسر شجاع نظام بپردازد........
فرج آقا با با مجاهدین تبریز و گرگر حرکت کرد ه و در نیم فرسخی مرند , با سواران مرند جنگ شدید گردید و سواران مرند شکست خورده رو بفرار نهادند پسر شجاع نظام با مخصوصین خود سر بر یال اسب گریز نهاده به جانب خوی تکاور انگیز گشت . جناب فرج آقا وارد مرند شده و.....(کتاب بلوای تبریز صفحه 186-187 ) .


ب - فتحعلی شاه و فرمانده قشون ایران کلیسا و حول حوش آن که مراتع و چراگاهی متعلق به آن کلیسا (کلیسای سنت استپانوس) را شاهزاده مرحوم از مهبل بیگ نخجوانی که مالک آن قریه بوده خریداری نموده به مبلغ 300 تومان که در سنگ نوشته 3 صد تومان نوشته شده است و تاریخ آن سنگ نوشته هم 1247 قمری چهار سال بعد از عقد قرارداد ننگین ترکمن چای می باشد و قطعاً شاه عباس میرزا در دوره تسلط ایران قبل از قرارداد مزبور آنجا را خریداری نموده است و سندی ابتیایی دقیق و صحیح آن در موزۀ خلیفه گری ارامنه آذربایجان موجود است که در آن سند به طور مشخص به حدودآن اشاره شده که شمالاً رود ارس غربا و جنوبا ماکو و شرقاً گرگر می باشد اسمی از سایر آبادی برده نشده است.
 

نگارش در تاريخ یک شنبه 4 ارديبهشت 1390برچسب:بازار منطقه آزاد ارس, توسط آراز
 

نگارش در تاريخ یک شنبه 4 ارديبهشت 1390برچسب:بازار منطقه آزاد ارس, توسط آراز